isimsiz kahramanlar anısına

gönlüme derman niyetiyle kendime iyilik olsun diye koydum bu adı kendi kendime..

ben derda..

bu mahzun kalmış dünyanın çivisi bilmem kaçıncı kez çıkıp yerine bilmem kaçıncı kez eğreti bir şekilde gerisingeri takılmaya çalışırken tutmamış da sallanmaya da mecali kalmamışken doğmuşum..

iki cihanın toplaşıp harpleştiği, sonrasında çığlık çığlığa sessizleştiği , gözyaşı ve kan akışının yarıştığı bu dünyada insanın ezelde ve ebedde daha değersiz olmadığı, nice canların son nefeslerini verdiği bu hayatta ben kesilen nefeslerden doğmuşum...

ben derda..

bedenim acıyı hıfz etmiş, cümle alemin acılarını zikir diye çekmişim. üç günlük ömrüme ezeli ve ebedi sığdırmış ,kalu beladan amenna denilen bozulmuş yeminlerin kefaretçisiyim ben..

dün doğdum , bu gün yaşadım ve yarın öleceğim,

Şeytanın isyanı da benim , mecnunun aşkı da , asiyenin imanı , yusufun iffeti, kabilin kini de benim , Süleymanın hükmü de , ateşin közü, kainatın sırrı da benim , cümlenin özü, kimisinin son sözü..

varlık da benim yokluk da kendi içinde kayboluş da .... zira ben derda.. o ' nun ruhundan...